چکیده
هدف: هدف اول این پژوهش ارزیابی مدلهای اولیهی باسو، و بال و شیواکومار جهت سنجش محافظه کاری حسابداری و تعیین این است که از بین مدلهای موجود، کدام مدل در ایران قدرت تبیین بیشتری در سنجش محافظه کاری حسابداری دارد. هدف دوم تعدیل دو مدل فوق، از طریق شناسایی فاکتورهای دیگر اثرگذار بر محافظه کاری حسابداری و هدف آخر ارائهی الگوی سنجش محافظه کاری حسابداری بصورت جداگانه در هر مدل و درنهایت مقایسهی نتایج و معرفی الگوی بهتر جهت ارزیابی محافظه کاری حسابداری برای شرکتهای نمونه میباشد.
روش: پژوهش از نوع مطالعات پسرویدادی است و نمونه پژوهش شامل 156 شرکت طی بازه زمانی یازده ساله از ابتدای سال 1387 تا انتهای سال 1397 میباشد. برای تجزیه و تحلیل روابط بین متغیرهای پژوهش از دادههای تابلویی و مدل اثرات ثابت استفاده شده است.
یافتهها: مشاهده گردید از بین این دو مدل، مدل بال و شیواکومار دارای قدرت تبیین بیشتری در اندازهگیری محافظه کاری حسابداری در شرکتهای نمونه است. با مقایسه نتایج آزمون مجدد مدلها با ورود متغیرهای مختلف مستقل و کنترل، نتیجه بر این شد که باز هم مدل بال و شیواکومار دارای قدرت تبیین بیشتری در سنجش محافظه کاری حسابداری است.
نتیجهگیری: مدل بال و شیواکومار با توجه به عوامل و متغیرهایی که طبق نتایج آماری مرتبط با سنجش محافظه کاری حسابداری بودهاند به عنوان الگوی بهتر جهت سنجش محافظه کاری حسابداری معرفی گردیده است.
دانشافزایی: این مطالعه مشخص مینماید از بین دو مدل باسو، و بال و شیواکومار، کدام یک دارای قدرت تبیین بیشتر و الگوی بهتری برای اندازهگیری محافظه کاری حسابداری است و پژوهش حاضر از این جهت دارای محتوای اطلاعاتی است.
)