چکیده

مدل‌های اولسون (1995) و فلتهام-اولسون (1995) مدل‌های ارزشگذاری مبتنی بر عادیات غیرعادی هستند که بر ارزش دفتری شرکت، سود حسابداری و فرض "تصادفی وثبات سودهای غیرعادی متکی هستند درحالیکه طبق تئوری چرخه عمر و تحقیقات، اهمیت و ثبات معیارهای عملکرد و ریسک شرکت طی مراحل مختلف چرخه عمر متفاوت است. این پژوهش به بررسی توان بهبود مدل‌های ارزشیابی مبتنی بر عایدات غیرعادی با در نظر گرفتن جایگاه شرکت در چرخه عمر در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. شرکت‌های جامعه تعدیل شده متشکل از 110 شرکت طی سالهای 1382 تا 1392 با استفاده از متغیرهای مدل آنتونی و رامش (1992) و روش شناسی پارک و چن (2006) به مراحل سه گانه چرخه عمر تقسیم شده است، سپس با استفاده ازمدل‌اولیه اولسون و فلتهام-اولسون عایدات غیر عادی و ارزش هر شرکت در دو دوره تخمین 5 ساله و 10 ساله برآورد و با ارزش‌های واقعی آنها مقایسه شده است. در گام سوم عایدات غیر عادی و ارزش هر شرکت به وسیله مدل‌های تعدیل شده با چرخه عمر برآورد و نتایج با یکدیگر مقایسه گردیده است. نتایج پژوهش حاکی از برتری پیش بینی و ارزشیابی مدل‌های تعدیل شده نسبت به مدل‌های اولیه در هر دو دوره تخمین است.