چکیده

مدلهای اقلام تعهدی اختیاری که عموما توسط مطالعات تجربی برای اندازهگیری میزان مدیریت سود انجام شده در شرکت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند ممکن است مبلغ مدیریت سود انجام شده را بیش نمایی کنند و در نتیجه خطای نوع اول را افزایش دهند. در مطالعه حاضر، با تاکید بر کشف مدیریت درآمد به جای کشف مدیریت سود، مدلی برای اندازه گیری نا اریب درآمدهای اختیاری، به عنوان سنجه ای بدیل برای مدیریت سود، به کار گرفته شد و بر این اساس مشاهده شد که اولا بازار سهام به اطلاعات درآمدهای اختیاری قیمت می‌دهد و ثانیا یک رابطه معکوس میان درآمدهای اختیاری و قیمت سهام وجود دارد. این شواهد که از برازش رگرسیون مدل آثار ثابت و داده های پانلی مربوط به 86 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران در یک دوره 10 ساله بین 1383 تا 1392 استخراج شد نشان می‌دهد درآمدهای غیر‌اختیاری دارای محتوای اطلاعاتی افزاینده است و همچنین مدیریت سود در شرکت‌های عضو بورس اوراق بهادار تهران با هدف حداکثرسازی ارزش شرکت انجام نمی‌شود و یک گرایش فرصت طلبانه دارد. مقایسه دو مدل غیرآشیانی درآمدی و اقلام تعهدی با استفاده از ملاک اطلاع آکائیک و آزمون کاکس نشان می‌دهد که درآمدهای اختیاری به شکل قدرتمندتری در مقایسه با اقلام تعهدی اختیاری تغییرات قیمت سهام را توضیح می‌دهد.