چکیده

اگر چه گستره و میزان پژوهش¬های صورت گرفته در حوزه ی مدیریت واقعی سود، به اندازه ی بعد دیگر مدیریت سود یعنی مدیریت اقلام تعهدی نیست، اما با این حال پژوهش¬ها نشان می‌دهد مدیران، مدیریت واقعی سود را به مدیریت اقلام تعهدی برای مدیریت سود شرکت خود ترجیح می‌دهند. بر‌خلاف مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی، مدیریت واقعی سود مستقیماً بر جریان‌های نقدی عملیاتی تأثیر می‌گذارد و ارزش شرکت را در بلند‌مدت کاهش می‌دهد.
هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر معیارهای مدیریت واقعی سود بر جریان‌های نقدی عملیاتی آتی به عنوان شاخصی از عملکرد عملیاتی است. کلیه ی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله ی زمانی 1384 تا 1388، جامعه ی آماری پژوهش حاضر را تشکیل می‌دهد و برای آزمون فرضیه¬ها از رگرسیونهای مقطعی چندمتغیره استفاده شده است.
نتایج نشان می¬دهد، مدیران برای احراز شرایطی از قبیل دستیابی به شرایط قراردادهای بدهی به اعمالی (مثلاً عدم اجرای پروژه¬های تحقیق و توسعه با خالص ارزش فعلی مثبت) دست می-زنند که منجر به کاهش عملکرد عملیاتی شرکت در آینده می¬شود. به بیانی دیگر، میان مدیریت واقعی سود و جریان‌های نقدی عملیاتی آتی به عنوان شاخصی از عملکرد عملیاتی، رابطه‌ای منفی وجود دارد.