چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین موقعیت جغرافیایی و سطح افشاء در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد.
روش: به این منظور 134 شرکت طی بازه زمانی 1397-1401 مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از نظر ماهیت از نوع توصیفی همبستگی و از نظر هدف از نوع کاربردی می‌باشد. در این پژوهش برای سنجش موقعیت جغرافیایی شرکت‌ها از گوگل‌مپ استفاده و سایر اطلاعات از نرم‌افزار ره‌آورد نوین3 استخراج و توسط نرم‌افزار اکسل تلخیص، طبقه‌بندی و محاسبه شده، همچنین در نهایت از طریق نرم‌افزارهای EViews و Stata در سطح اطمینان 95/0 فرضیات مورد آزمون قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین موقعیت جغرافیایی شرکت‌ها بر افشای داوطلبانه تأثیر مثبت و معناداری وجود دارد؛ اما شواهد قابل اتکایی مبنی تأثیرگذاری موقعیت جغرافیایی شرکت‌ها بر افشای اجباری در سطح اطمینان 95/0 یافت نشد.
نتیجه‌گیری: افشای صحیح و مناسب اطلاعات مالی از جمله ارائه پیش‌بینی‌های به موقع و دقیق سود، با پرکردن شکاف عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سهامداران موجب کاهش مسئله نمایندگی می‌شود.
دانش‌افزایی: یافته‌ها نشان می‌دهد که هرچه فاصله شرکت‌ها از سازمان بورس بیشتر باشد، آن‌ها برای کاهش هزینه‌های نظارت از راه دور و هزینه‌های نمایندگی، تمایل بیشتری به افشای داوطلبانه دارند. با این تفاسیر سرمایه‌گذاران باید به موقعیت جغرافیایی شرکت‌ها توجه داشته باشند، شرکت‌ها نیز با افزایش شفافیت و افشای داوطلبانه می‌توانند ریسک اطلاعاتی را کاهش دهند و همچنین سازمان بورس باید با وضع قوانین مناسب، سطح افشای اطلاعات را برای شرکت‌ها در فواصل جغرافیایی مختلف یکنواخت کند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)