چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی پویاییهای همبستگی شرطی میان بازدهی صندوق های سرمایهگذاری مشترک(4 صندوق منتخب) و بازدهی شاخص کل بورس تهران طی دوره زمانی ابتدای شهریور ماه 1393 تا آخر فرودین ماه 1400 است.
روش: جهت نیل به این مقصود از تکنیکهای اقتصادسنجی همبستگی شرطی پویا (DCC) و همبستگی شرطی پویای نامتقارن (ADCC) که از مدلهای خانواده واریانس ناهمسان شرطی چند متغیره (MGARCH) هستند، بهره گرفته شده است.
یافته‌ها: نتایج برآورد مدلهای EGARCH برای واریانسهای شرطی حاکی از آن است که برای همه سریهای بازده مورد بررسی (به غیر از بازدهی صندوق توسعه صادرات)، عدم تقارن در معادله واریانس شرطی وجود دارد به نحوی که اخبار بد نسبت به اخبار خوب باعث افزایش بیشتری در تلاطم بازدهها شده است. نتایج برآورد مدلهای DCC و ADCC نیز نشان داد که پارامتر عدم تقارن فقط میان بازده کل بازار با بازده صندوق کارگزاری تجارت معنیدار بوده و در سایر مدلها در سطوح معنیداری متعارف شواهدی از عدم تقارن در همبستگیهای شرطی وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از تاثیر بیشتر اخبار بد نسبت به اخبار خوب در وضعیت صندوقها می باشد؛ در واقع صندوق ها در مواجهه با اخبار خوب محافظه کار هستند و در مقابل اخبار بد عملکرد نسبتا منفعلانه ای دارند.
دانش‌افزایی: عدم استحکام کافی در مواجهه بازار با اخبار بد را می توان به عنوان مشکل عمده صندوقهای سرمایه گذاری برشمرد. همچنین برخورد نامتقارن مدیریت صندوقها در خصوص اخبار خوب و شرایط نااطمینانی (اخبار بد) به صورت واکش شدیدتر در مواجهه با اخبار بد به نسبت مواجهه با اخبار خوب به اعتماد سهامداران خدشه وارد کرده است لذا پیشنهاد میشود در خصوص عملیات بازارگردانی صندوقها و مقررات حاکم بر آن تجدید نظر صورت پذیرد.
موضوعات
)