چکیده
چکیده
هدف: بررسی تأثیر سوگیری تکیه‌گاه و تعدیل با رویکرد ترتیب اطلاعات و شدت اخلاقی برکیفیت قضاوت حسابرسی، هدف اصلی پژوهش حاضر است. همچنین، آگاهی دادن به حسابرسان در‌مورد آثار منفی سوگیری تکیه‌گاه و تعدیل و ارائه راهکاری جهت کاهش آثار منفی این سوگیری، هدف دیگر این پژوهش می‌باشد.
روش: جامعه آماری این پژوهش، حسابرسان مؤسسات خصوصی و سازمان حسابرسی، می‌باشند. پژوهش حاضر از نوع تحقیق رفتاری است و هدف آن کاربردی می‌باشد. نمونه آماری مربوط به سال ۱۴۰۰ است که به‌صورت تصادفی و به تعداد ۴۲۰ نفر می‌باشد. داده‌ها از طریق ابزار پرسشنامه گردآوری شده و برای تحلیل داده‌ها، از مدل‌یابی معادلات ساختاری و نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس استفاده شده است.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد، سوگیری تکیه‌گاه و تعدیل با رویکرد ترتیب اطلاعات بر کیفیت قضاوت حسابرسی تأثیر منفی دارد و تأثیر شدت اخلاقی بر کیفیت قضاوت حسابرسی مثبت است. همچنین، فشار بودجه زمانی پائین، می‌تواند ارتباط بین سوگیری تکیه‌گاه و تعدیل با رویکرد ترتیب اطلاعات و شدت اخلاقی را با قضاوت حسابرسی تعدیل کند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، فشار بودجه زمانی پائین، راهکاری جهت کاهش آثار منفی سوگیری تکیه‌گاه و تعدیل می‌باشد. همچنین، این پژوهش موجب می‌شود که حسابرسان، در مورد آثار مخرب سوگیری‌ها بر کیفیت قضاوت حسابرسی، آگاهی بیشتری به‌دست بیاورند و توانایی‌های خود را برای اجتناب از چنین سوگیری‌هایی بهبود بخشند.
دانش‌افزایی: پژوهش حاضر باعث شناسایی رابطه و تأثیر سوگیری تکیه‌گاه و تعدیل با رویکرد ترتیب اطلاعات بر کیفیت قضاوت حسابرسی خواهد شد و با توجه به‌اینکه، اطلاعات کافی در رابطه با تأثیر شدت اخلاقی و تعدیل‌گری فشار بودجه زمانی وجود ندارد، این پژوهش باعث پر‌کردن خلاءهای موجود در ادبیات حوزه قضاوت حسابرسی خواهد شد.
واژگان کلیدی: قضاوت حسابرسی، سوگیری تکیه‌گاه و تعدیل، شدت اخلاقی، فشار بودجه زمانی.
موضوعات
)