چکیده
هدف: در پژوهش پیش رو هدف، بررسی امکان پذیرفتن گزارشگری توسعه پذیر تجاری در شرکت های هلدینگ از دیدگاه کارکنان مالی جهت بهبود گزارشگری مالی در ایران است.
روش: در این پژوهش، ابتدا با بررسی پیشینۀ تحقیق به روش متاسنتز و با استفاده از مدل سه بخشی فناوری، سازمانی و محیطی شاخص‌های مؤثر بر هریک از ارکان امکان پذیرفتن گزارشگری توسعه پذیر تجاری شناسائی شد. سپس فهرستی از شاخص‌های تأثیرگذار و پراهمیت در هریک از ابعاد فناوری، سازمانی و محیطی تعیین شد. پس از دسته‌بندی اولیه، یک پرسش‌نامۀ طیفی برای بررسی امکان پذیرفتن گزارشگری توسعه پذیر تجاری با روش دلفی فازی میان سه رکن اصلی زبان گزارشگری تجاری توسعهپذیر، با استفاده از تکنیک دیمتل فازی برای دستیابی به تحلیل دقیق‌تر در بررسی روابط علت و معلولی بین هریک از ارکان که خبرگان و متخصصان، آنها را تکمیل کرده‌اند، ارائه شد.
یافته‌ها: امکانسنجی پذیرش زبان گزارشگری تجاری توسعه پذیراز دیدگاه کارکنان مالی در شرکتهای هلدینگ با استفاده از مدل مدل سه بخشی فنآوری، سازمانی و محیطی انجام گرفت.
نتیجه‌گیری: در نهایت، تحلیل‌ها نشان داد که از بعد فناوری، استفاده زبان گزارشگری تجاری توسعه پذیر در شرکتهای هلدینگ امکانپذیر بوده و از بعد سازمانی، برای شرکتهای هلدینگ فواید صرفه جویی در زمان و افزایش سرعت انجام کار و از بعد منفعت-هزینه برای سازمان مفید بوده و در نهایت از بعد محیطی به عنوان عامل مزیتی در پیشرو بودن شرکت های هلدینگ است.
دانش‌افزایی: امروزه تحولات شگرفی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات رخ داده‌است. زبان گزارشگری تجاری توسعهپذیر یک فناوری نوین برای مبادله شفاف داده‌های گزارشگری مالی و تجاری است که می‌تواند در سراسر جهان با زبانی مشترک و فرمتی خاص، منجر به کاهش هزینه‌های نمایندگی و بهبود تصمیم‌گیری استفاده‌کنندگان اطلاعات گردد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)