چکیده
هدف: هدف این تحقیق بررسی نقش تعدیل کنندگی خودشیفتگی مدیران در تبیین رابطه بین صلاحیت حسابرس داخلی و احتمال افشای ضعف کنترل داخلی، است.
روش: جامعه تحقیق حاضر، شامل کلیه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی، به لحاظ روش استنتاج، توصیفی- تحلیلی و به لحاظ طرح کلی تحقیق، پس رویدادی/ گذشته نگر است. در تحقیق حاضر، داده‌های گردآوری‌شده 144 شرکت طی سال‌های 1391 الی 1397 از طریق رگرسیون لاجیت و نرم‌افزار استاتا مورد تحلیل قرارگرفته‌اند.
یافتهها: شایستگی حرفه‌ای، تجربه و سطح تحصیلات حسابرس داخلی، از ویژگیهای صلاحیت حسابرس داخلی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته‌اند. همچنین، اهرم مالی، بازده دارائی، رشد فروش، اندازه هیئت مدیره، دوگانگی وظایف مدیرعامل، شرکت حسابرسی مهم و بزرگ، عمر فعالیتهای شرکت، اندازه شرکت، شاخص سود و زیان، جریان نقدی عملیاتی و نسبت موجودی، به عنوان متغیرهای کنترلی وارد الگوی پژوهش شده‌اند.
نتیجه گیری: پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگوهای اندازهگیری و ساختاری پژوهش، نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها با استفاده از روش رگرسیون پانل لاجیت با اثرات تصادفی، بیانگر این است که خودشیفتگی مدیران رابطه بین شایستگی حرفه‌ای حسابرسان داخلی و احتمال افشای ضعف کنترل داخلی، تجربه کاری حسابرسان داخلی و احتمال افشای ضعف کنترل داخلی را به صورت مثبت تعدیل می‌کند اما تاثیری بر رابطه بین سطح تحصیلات حسابرسان داخلی و احتمال افشای ضعف کنترل داخلی ندارد.
دانش افزایی: حیطه‌ای تقریباً کشف نشده از تحقیق که مربوط به ناکارآمدی‌های کنترل داخلی است، را مورد بررسی قرار می‌دهد و به پر شدن خلأیی در تئوری حسابداری با کشف اثرات صفات و ویژگیهای حسابرسی داخلی بر دستیابی شرکت به اهداف مرتبط با تأثیر خودشیفتگی مدیران کمک می‌کند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)