چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تأمین مالی از طریق اعتبار تجاری بر ریسک سقوط قیمت سهام با تأکید بر نقش عدم تقارن اطلاعاتی است.
روش: به منظور دستیابی به اهداف پژوهش تعداد 141 شرکت از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1387 تا 1396 انتخاب گردید. به منظور آزمون فرضیههای پژوهش با استفاده از دو معیار ریسک سقوط قیمت سهام از الگوی رگرسیون چندمتغیره و دادههای ترکیبی استفاده شده است.
یافتهها:نتایج پژوهش حاکی از آن است که تأمین مالی از طریق اعتبار تجاری بر ریسک سقوط قیمت سهام تأثیر معناداری ندارد. همچنین عدم تقارن اطلاعاتی نمیتواند بر این رابطه اثرگذار باشد.
نتیجهگیری:نتایج حاصل از تحقیق را میتوان به اینگونه تعبیر کرد که در دوره مورد بررسی تأمینکنندگان نمیتوانند با مکانیزمهای نظارتی و اطلاعاتی از ریسک سقوط آتی قیمت سهام جلوگیری کنند، به بیان دیگر تأمینکنندگان نمیتوانند مانع از انباشت اخبار بد شوند. در واقع اعتبار تجاری مزیت چندانی برای تامینکننده فراهم نمیکند و تامین کننده نمیتواند به ارزیابی مشتریان خود بپردازد و نظارتی بر آن داشته باشد.
دانشافزایی: اغلب پژوهشهای انجام شده در حوزه ریسک سقوط قیمت سهام به تاثیر ابهام اطلاعات، حاکمیت شرکتی و فعالیتهای عملیاتی پرداختهاند و به تاثیر نحوه تامین مالی توجه زیادی نشده است. در این پژوهش به بیان ارتباط موجود بین تامین مالی از طریق اعتبار تجاری و ریسک سقوط قیمت سهام پرداخته شده است و با توجه به مواردی که میتواند بر این رابطه اثرگذار باشد، به تحلیل و بررسی یکی از این عوامل، یعنی چیزی که بین تهیهکننده و استفادهکننده فاصله میاندازد و به عنوان عدم تقارن اطلاعاتی شناخته میشود، پرداخته است.
)