چکیده

هدف این مقاله، بررسی نقش حسابرس (به عنوان یکی از سازوکارهای خارجی حاکمیت شرکتی) بر کیفیت سود شرکتهای ایرانی است. این پژوهش مبتنی بر بررسی 212 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در بازۀ زمانی 1391-1386 است. ویژگی‌های مورد مطالعه برای حسابرس در این تحقیق شامل: چرخش حسابرس مستقل، اندازۀ مؤسسه حسابرسی، تخصص حسابرس در صنعت، استقرار کمیته حسابرسی و واحد حسابرسی داخلی است. برخلاف مطالعات قبلی، این پژوهش از رویکردی چند بعدی برای عملیاتی کردن متغیر حسابرسی استفاده می‌کند. به‌علاوه، کیفیت سود نیز به ۷ شیوۀ مختلف اندازه‌گیری شده است.
در حضور متغیرهای کنترلی همچون اندازۀ شرکت، اهرم مالی، جریان‌های نقدی عملیاتی و انتظارات رشد سودآوری آتی، محقق دریافت که شاخص معرفی شده برای حسابرس با معیارهای کیفیت اقلام تعهدی، پایداری سود، هموارسازی سود و محافظه‌کاری سود، ارتباط معکوس معنادار و با معیار بهنگام بودن سود، ارتباط مستقیم معناداری داشته اما با معیارهای قابل پیش‌بینی سود و شاخص‌های ارزشی آن ارتباط معناداری ندارد. علاوه براین با تفکیک شاخص حسابرس به اجزای تشکیل‌دهنده، توان توضیحی‌دهندگی مدل‌ها از نوسان‌پذیری بیشتری برخوردار خواهد بود.