چکیده
گزارشگری مالی با کیفیت با کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین شرکت و سرمایهگذاران و همچنین بین خود سرمایهگذاران، شکاف قیمت پیشنهادی و قیمت درخواستی را کاهش و نقدشوندگی سهام را افزایش میدهد. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی تأثیر کیفیت گزارشگری مالی بر نقدشوندگی سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای انجام این پژوهش، چهار فرضیه طراحی شد که رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و نقدشوندگی سهام را در بین شرکتها و در طی دوره مورد نظر بررسی مینماید. بنابراین، برای آزمون فرضیههای پژوهش روش آماری "دادههای ترکیبی" بکار گرفته شده است. دوره زمانی مورد مطالعه برای فرضیههای اول و دوم سالهای 1384 تا 1389 و برای فرضیههای سوم و چهارم سالهای 1384 تا 1388 و نمونه انتخابی شامل 90 شرکت است. نتایج حاصل از آزمون فرضیههای این پژوهش حاکی از این است که صرف نظر از قیمت سهام، اندازه شرکت، نوسان بازده و نسبت گردش سهام، بین کیفیت گزارشگری مالی و نقدشوندگی سهام شرکت رابطه معنیداری وجود ندارد.
کلیدواژهها